Rond de zomer vertelde een vriendin dat ze De Zeven Zussen deel 1 las. Dit was ook echt een boek voor mij, zei ze. Een paar weken later had ik het boek dat ik destijds las uit en begon ik aan dit eerste deel van De Zeven Zussen. En spoiler… ik vond het fantastisch!
De Zeven Zussen is het eerste deel uit de gelijknamige serie die bestaat uit 6 boeken. Geschreven door de Ierse schrijfster Lucinda Riley, die ook onder het pseudoniem Lucinda Edmonds meerdere boeken heeft uitgebracht. Haar eerste boek verscheen in 1992, en inmiddels zijn er 23 boeken verschenen. Haar werk wordt in vierendertig landen uitgegeven en ze verkocht wereldwijd miljoenen exemplaren. Haar serie De Zeven Zussen is momenteel zeker de bekendste!
De Zeven Zussen deel 1
Wanneer de vader van Maia plotseling overlijd komen al zijn zes kinderen terug naar het ouderlijk huis. Een prachtig landhuis aan het meer van Genève in Zwitserland, waar Maia met haar 5 zussen opgroeide. Pa Salt was niet hun biologische vader, alle vrouwen werden als baby door hem geadopteerd. Waar ze oorspronkelijk vandaan kwamen wisten ze niet. Tot ze na de dood van Pa Salt allemaal een brief ontvingen met aanwijzingen over hun afkomst.
In deel 1 van de Zeven Zussen gaat Maia op zoek naar haar verleden. Dit brengt haar naar Rio de Janeiro waar ze met de weinige aanwijzingen toch probeert meer te weten te komen over haar afkomst. In de delen die hierop volgen gaat telkens een andere zus een kijkje nemen in haar verleden.
Wat vond ik ervan?
Zoals ik in de intro al liet weten vond ik het echt een geweldig boek. Meestal ben ik een beetje bang dat een boek tegenvalt als er zoveel positieve reacties op komen, maar gelukkig was dat dus niet het geval. Het verleden en het heden worden op een prettige manier door elkaar heen gebruikt. Hierdoor leer je steeds een stukje meer over haar afkomst. Dit zorgt er ook voor dat je niet alleen leest over Zwitserland en Rio de Janeiro, maar ook veel te weten komt over het vroegere Parijs. Een historische roman dus met een duidelijk doel en een prachtig verhaal. Het is verdrietig, romantisch en meeslepend en het verhaal verveelde me geen moment. Alles wordt heel visueel omschreven waardoor ik echt in het boek zat.
Ik kan me voorstellen dat niet iedereen van dit boek houdt, het heeft niet heel veel snelheid omdat het heel gedetailleerd is. Het boek heeft niet voor niets 567 pagina’s! Maar persoonlijk houd ik daar juist wel van, zolang het interessant genoeg blijft. Personages worden diep uitgewerkt en relaties krijgen de ruimte om zich te ontwikkelen. Het voelt hierdoor veel meer als een waargebeurd verhaal dan als fictie.
Hebben, hebben?
Nog niet helemaal overtuigd? Via deze link kun je het eerste hoofdstuk op je gemak lezen. Dan kom je er vanzelf achter of het boek je aanspreekt of niet. Ben je nieuwsgierig geworden? Wacht dan niet langer en bestel het boek in de vorm die jou het meeste aanspreekt. Ik las hem op mijn ereader waar ik enorm blij mee ben, maar pas toen ik het boek in de winkel zag besefte ik hoe dik hij was!
Op dit moment lees ik ‘Zomer in het Duincafé‘. Zodra dit boek uit is ga ik verder met De Zeven Zussen deel 2, ik ben heel benieuwd hoe het de andere zussen vergaat!