Als je trots bent op de manier waarop je camera’s omgaan met weinig licht en je wilt dit met iedereen delen, wat doe je dan? Een persevent organiseren in grotten waar je geen enkel omgevingslicht hebt! En zo stond ik vorige week plotseling in Limburg om het maximale uit de Sony A7R Mark II te halen.
De uitnodiging van Sony was heel vaag, ik wist alleen dat het evenement in Maastricht zou zijn. Tot ik de dag voor het event een mailtje kreeg dat ik me warm moest kleden in kleding die vies mocht worden, een rugzak mee moest nemen én makkelijke schoenen aan moest doen. Toen was de link snel gelegd en dacht ik al dat we grotten in zouden gaan. Ik hing mijn jurkje weer terug in de kast en besloot mijn winterjas nog maar even aan te doen.
Op naar het Zuiden!
Na een treinreis van ruim 2 uur (zelfs als je al in Brabant woont is het ver) kwam ik aan op Maastricht Centraal om vervolgens met een taxibusje naar ‘Buitengoed Slavante’ te gaan. Een leuke locatie waar we in de serre werden opgewacht met een (tweede) ontbijt en uitleg kregen over het verloop van de dag. Speciaal voor deze gelegenheid waren speleologen Jolanda Spronck en Peter Goossens uitgenodigd om ons te vertellen over hun passie: het verkennen van grotten en dat vastleggen op beeld. Best een uitdaging om te fotograferen op plekken waar het enige licht bestaat uit je eigen lampen. Zo kwamen ze in aanraking met de camera’s van Sony en dat bracht ze op het idee voor dit event.
Toen was het tijd om zelf aan de slag te gaan! Iedereen kreeg een leencamera en kon een lens uitzoeken om mee te fotograferen. Mijn camera voor de dag was de Sony A7R II met de 55mm f1.8 lens, een fullframe camera met een aantal hele bijzondere specificaties. Zo zit er bijvoorbeeld ingebouwde beeldstabilisatie in, kun je de ISO opschroeven tot maar liefst 102.400 en de 35mm-full-frame beeldsensor heeft achtergrondverlichting waardoor minimale ruis ontstaat. Na een kort ritje naar de grotten en een klim omhoog naar de ingang werd het tijd om een hoofdlampje op te zetten en de donkerte te omarmen.
1. Modellen en lantaarns
De groep werd ingedeeld in drie groepjes omdat er drie ‘sets’ in de grot waren gemaakt om de camera’s aan een grondige test te kunnen onderwerpen. Ik raakte snel gewend aan het donker en volgde de groep en het pad dat was uitgezet door middel van waxinelichtjes. De grot was prachtig en gelukkig niet zo klein en smal als ik had verwacht. Als eerste gingen we aan de slag met modellen en lantaarns. Denk je in dat je alleen licht hebt van een paar kaarsen en verder niets, dat leek me best een uitdaging! Maar het verbaasde me hoe makkelijk de camera kon scherpstellen en hoe scherp de foto’s waren op 12.800 ISO. Na wat oefenen vroeg ik aan het vrouwelijke model of ze recht in mijn camera wilde kijken terwijl twee anderen naast haar hoofd een lantaarn hielden. Tangverlichting zoals dat heet, en normaal iets wat wordt aangeraden om te vermijden omdat niemand daar mooier van wordt. Maar in deze setting vond ik het juist wel erg tof, zeker met de lantaarns er nog bij!
Omdat Sony samenwerkt met ‘Light Shaping Company’ Profoto (leverancier van flitsers) konden we ook testen hoe je zelf licht maakt in een ruimte waar geen licht is. Een opstelling van 4 flitsers achter pilaren in de grot zorgde voor een spannende belichting die diepte aan het beeld geeft een de structuur van de wanden en het plafond goed naar voeren laat komen. Op deze manier hoef je niet met een hoge ISO waarde te werken en kun je het licht helemaal naar je eigen hand zetten.
2. Almost NO light
De groepjes wisselde van locatie en ik kwam in een prachtige gang terecht waar in de inkepingen een paar waxinelichtjes stonden. En dat was alles! Geen statief, geen hoofdlampen en zeker geen flitsers. De moed zakte me een beetje in mijn schoenen, maar ik verschoof mijn ISO naar 40.000 en probeerde zo stil mogelijk te blijven staan terwijl ik met 1/40e seconde fotografeerde. Ik zal niet zeggen dat de foto’s geen ruis hebben, maar dat je met zo weinig licht uit de hand toch nog een foto kunnen maken vind ik echt wel knap!
We speelden nog wat met licht door een zaklamp achter model Jolanda te leggen voor tegenlicht en Jolanda haar hoofdlamp te laten schijnen. Hierdoor kon ik de ISO terugzetten naar 16.000. Omdat het koud is in zo’n grot zie je de wolkjes koude lucht die ze uitademde mooi op de foto en het licht zorgt voor veel details in de wanden en het plafond.
3. Vuurspuwers
Naar de derde en laatste workshop keek ik het meest uit. Vuurspuwers in actie zien in zo’n omgeving, dat kan bijna niet anders dan gaaf worden! Opnieuw zonder statief fotograferen met zoveel verschil tussen licht en donker. Na wat testen en scherpstellen was het tijd voor het echte werk. Jongleren met vuur als of het niets was! Ik probeerde zo veel mogelijk te fotograferen en ook een langere sluitertijd te kiezen, maar was nog niet echt blij met het resultaat. Een onbekende camera zo snel instellen om in te spelen op zo’n situatie is lastig. En hoewel een langere sluitertijd heel tof is heb je daar eigenlijk een statief voor nodig om het écht goed te doen. Maar gelukkig kregen we nog een herkansing. Ik besloot voor safe te gaan en de instellingen zo te zetten dat het beeld zo veel mogelijk zou ‘bevriezen’. En dat werkte een stuk beter! De twee vuurspuwers maakte er een spectaculaire show van met zwaarden, fakkels en sprongen van stenen terwijl ze een vuurzee in de lucht maakten. Het zal je dus niet verbazen dat ik wel erg blij ben met de laatste foto hieronder die ik maakte!
De laatste foto is een combinatie van een RAW foto die ik 2x ‘ontwikkelde’ en in elkaar monteerde. Eéntje voor het vuur en de rest voor de omgeving. Om zoveel mogelijk details in het vuur te behouden ontwikkelde ik die foto erg donker en voor de rest van de foto gebruikte ik een iets lichtere ontwikkeling. Gaaf toch?!
Aan alles komt een einde
Na dit spetterende optreden kwam er een einde aan de fotografie-pret. We liepen rustig terug naar de ingang van de grot en eenmaal buiten kon de afdaling ingezet worden. Eenmaal terug op het terras van Buitengoed Slavante besefte ik me dat ik zo bezig was met het fotograferen dat ik nog niet echt met de rest van de genodigden had gekletst. Gelukkig was daar nog ruimte genoeg voor, want de dag werd afgesloten met een diner. De camera’s werden weer in beslag genomen en ik borg het geheugenkaartje veilig op.
Het diner vond plaats in een restaurant in het centrum van Maastricht en de sfeer was erg goed. Er werd volop gepraat over de dag, ons werk en veranderingen in het vakgebied. Super interessant en leerzaam! Heel wat uren en iets te veel wijntjes later (oeps) kwam er toch echt een einde aan het eerste Sony Event dat ik meemaakte. Ik heb me erg goed vermaakt en ben erg dankbaar dat ik deze leuke dingen mag meemaken!
Conclusie van de Sony A7R Mark II
Een paar uur fotograferen is natuurlijk niet genoeg om alle functies van een camera te kunnen beoordelen, maar ik ben positief verrast over de Sony A7R II full-frame camera en de kwaliteit die hij levert in situaties met weinig licht. Hij ligt fijn in de hand, is lekker compact en licht van gewicht en ik vind het ‘onder- en overbelichten’-wiel bovenop de camera heel handig. Dit zie je steeds vaker bij camera’s heb ik het idee. Houd er wel rekening mee dat de batterijduur niet heel lang is door de elektronische zoeker en het prachtige grote scherm. Meer informatie? Check dan de Sony website.
6 Reacties
Gaaf!!!!
Dat was het zeker! 🙂
Waauw zeg, dat is nog eens een event! Onwijs gave foto’s heb je gemaakt, echt een uitdaging lijkt me! X
Bedankt voor je berichtje Emma! Het was inderdaad een uitdaging. Een camera die je niet kent, niet weten wat je gaat doen én (zeker bij de vuurspuwers) de juiste timing. Maar ik ben blij met het resultaat 🙂
Heel tof! Een once in a lifetime-experience volgens mij. Super!
hoi Evelyne,
super mooie foto’s en geweldige review!
groetjes, jolanda